
maandag 24 augustus 2009
Strandloop
Bij de start kon ik redelijk vooraan blijven. Er stond een stevige tegenwind die het tempo wat drukte en dat kwam mij goed uit. Na 500m was het dan met de wind in de rug op het strand zelf, het eerste deel liep nog vlot maar vanaf de passage ter hoogte van de finish was het strand echt zacht, zware kost dus. Na die strook zat ik ongeveer 11e maar van zodra we terug op de dijk konden lopen schoof ik meteen op naar plaats 7.
Ik was echt verbaasd hoe vlot het ging, ondanks de tegenwind. Er zat echt veel macht in de benen en zuurstof in de longen... Dereere gaf er de brui aan en ik trachtte de kloof van 15" op een duo voor mij dicht te lopen. In de slotronde haalde ik er eentje bij (Dieter Colle) maar Wim Coussement versnelde ook zodat het kloofje zo'n 30-40 meter bleef en ik 5e werd.
Belangrijker nog was het feit dat ik geen enkel pijntje voelde, ook nadien niet. Ik voel enkel aan mijn scheenbenen dat ze het signaal geven van niet te snel de kilometers op te drijven. Best luisteren, want ik ben er ooit al in geslaagd een stressfractuur op te lopen na een weektotaal van max. 30 km...zoals de voorbije week.
Volgende zondag dus mijn eerste duatlon van 2009 : het komt er dus onverwachts toch van. Zonder hoge ambities, altijd afwachten hoe de benen de wissels verteren zonder specifieke training.
zondag 16 augustus 2009
Dwars door Mariakerke en de Eandistijdrit

Zo, er valt nog eens iets te posten !
Ik twijfelde wat om vrijdagavond te starten in de loopwedstrijd te Mariakerke-Raversijde, met de tijdrit in 't vooruitzicht, maar besliste dan toch om mee te doen en op een ontspannen snel tempo te lopen zonder forceren.
Dat lukte vrij goed, 't is altijd makkelijk om een wedstrijd van 10km aan pakweg marathontempo te doen. Met een gemiddeld tempo van 3'43"/km aan een gemiddelde hartslag van 157 was ik best tevreden.
Vorig jaar was ik aan die intensiteit makkelijk 15"/km sneller, maar ik had uiteraard niets anders verwacht. De voorbije 4 weken telkens 2x 10km op 't gemak gelopen, vanaf volgende week ga ik 3x per week proberen met 1 al iets snellere sessie, hopelijk blijft de pijn achterwege.
Vandaag was er dan de tijdrit aan Plassendale brug, en daar wou ik toch eens alles geven ! De eerste kilometers gingen vlot met rugwind, na 6km was er dan een stuk met tegenwind en daar forceerde ik me blijkbaar wat, want nadien was het goede gevoel verdwenen met als gevolg dat ik geregeld eens een recupmoment moest inlassen om niet helemaal stil te vallen.
Blijkbaar toch niet voldoende gerecupereerd van de zeer intensieve fietstrainingen in de Ardennen van vorig weekend ?
Soit, ik zag mijn gemiddelde verder dalen tot 41,6 km aan de aankomst (42,3 halfweg). Het tempo was dus best goed, maar toch was ik wat ontgoocheld omdat ik niet het gevoel had op mijn volle waarde gereden te hebben.
Als de blessure niet opspeelt in de volgende weken, zou ik op 30,8 wel eens de duatlon in Waardamme op mijn programma durven zetten... Dat zal pijn doen !