Duatlon Wevelgem 18 mei

Met de niet-stayerduatlon van Wevelgem met afstanden 10-40-5 stond mijn eerste echt zware wedstrijd op het menu. Ik had goed kunnen trainen tot en met het Pinksterweekend, met nadien vrij veel rust om fit aan de start te staan. Ook mentaal was ik klaar om er tegenaan te gaan...

De start was niet te hevig, de toppers besloten blijkbaar om niet al te hard van stapel te lopen, Kris Coddens op kop. Niettemin ging ook dat tempo wat te snel zodat de kloof met uiteindelijk 5 koplopers stilaan groeide.

Zelf had ik snel gezelschap van Johan Schoors, met Jochen Neyrinck steeds zo'n 25 meter voor ons uit. Het tempo bleef "comfortabel" snel en uiteindelijk doken we met drieën de wisselzone in op een dikke minuut van de kop van de wedstrijd.

Na een goede wissel nam ik de leiding van ons trio bij het fietsen en pas na 4km kwam Jochen mij voorbij en wat later ook Johan. Eerst leek het tempo goed houdbaar, maar na 15 km moest ik op een strook met harde tegenwind toch een gaatje laten, dat nadien al snel groeide tot een heuse kloof : nog te weinig macht in de benen, of misschien ook omdat ik nog wat last had van de onderrug.

Na 25km kon ik wel Duvivier inhalen, die zoals verwacht in het fietsen terugviel.

Achter mij (!) zag ik telkens Koen Maris op ongeveer dezelfde afstand rijden, maar in de laatste ronde reed hij het gat toch opeens dicht, met de nobele onbekende Julien Goossens in zijn zog.

Ik was blij dat het fietsen erop zat, want de soms felle wind maakte het toch een zware dobber.

Na een wat manke wissel was ik toch als eerste weg op plaats 7, maar de kloof op Neyrinck, Schoors en Boulogne was toch een dikke minuut. Coddens, Vandersmissen en Maetens hadden op hun beurt een serieuze voorsprong en zouden in die volgorde ook finishen.

Ik kon makkelijk die Goossens afhouden en Koen was zelfs verdwenen (bleek een sanitaire stop te hebben ingelast). In het begin van de tweede ronde zag ik dan dat Duvivier toch kwam opzetten, en ploegmaat Pieter Bracke in gedachten (door Duvivier nog net voor de meet bijgehaald in de duatlon van Elsegem) zette ik dan toch de gaskraan volledig open waardoor hij geen meter dichter meer kwam.

Jochen - op plaats 6 - viel zelfs wat stil maar hij behield nog voldoende marge zodat ik tevreden als 7de eindigde, een plaats waarop ik vooraf had gehoopt.

Conclusie is dat er enkel nog wat werk is aan het fietsen, het lopen ging echt vlot.

Met een drukke werkweek voor de boeg zal het zoeken zijn naar herstel én naar de nog nodige training voor ITU Torhout op 1 juni, waar we 10-5-30-5-30 (!!!) op ons bord krijgen (www.memorialbennyvansteelant.be)

Uitslag : http://www.triathlon.be/uitslagen/2008/view_uitslag.asp?wed_id=15

10km Snaaskerke

De voorbije week heb ik min of meer kunnen inschatten wat een topper aftraint in een zware week. Wat Jurgen Dereere loopt en fietst is voor de daarnaast nog werkende mens nauwelijks denkbaar. Meest verbazend is nog de hoge intensiteit waarop elke dag wel een training wordt afgewerkt.

Het doet deugd om af en toe samen te kunnen trainen, ook al is het niveau zo verschillend. Deze week samen op de piste afgezien, en ook in de Vlaamse Ardennen, waar ik mijn ogen toch serieus mocht opentrekken voor zoveel krachtsvertoon... respect !

Jurgen stond na een zeer zware week vandaag (10 mei) ook aan de start van de 10km in Snaaskerke, waar het net als overal hoogzomer was. De bezetting was vrij sterk maar ik had er goed oog in want ondanks de hitte voelde ik me best goed de laatste dagen.

Na een razendsnelle start liepen al direct zo'n 15 man weg, en ik er wat achter, rapper ging niet. Er vielen er al snel enkele terug, maar zo'n man of 10 liep verder weg.

Geen nood, ik begon aan een remonte en na 4 km liep ik op de 10de plaats. Toen kreeg ik last van de warmte maar na de eerste ronde kon ik bij de enige (!!) bevoorrading 2 bekertjes water over het hoofd kappen en ging het opnieuw beter.

Iets verderop haalde ik Jeffrey Hoppe en Karel Moerman bij. In de verte liepen Didier Verstraete en Steven Broucke en ik zag dat ik wat dichter was gekomen.

Pas na 8km draaide het echt heel vlot en liep ik het gat op hen vrij snel dicht. Met nog een dikke kilometer te gaan kon ik dankzij Marianne een volle drinkbus water over mijn hoofd kieperen en meer had ik niet nodig om nu zelfs Bart Bleyaert op te rapen. Eindelijk kon ik eens de gaskraan volledig opendraaien en de turbo's laten fluiten ! Ik kwam op 300m van de meet ook nog bij Bart Maene die ik ook mits nog een extra eindsprint kon afschudden, zodat ik eindigde op plek 4 in 34'10.

Vooraan was Jurgen schijnbaar moeiteloos winnaar geworden in zowat 31'40, voor Dieter Brouckaert en Davy Stieperaere.

Uitslag : http://users.ugent.be/~pdevuyst/uit08/gis10mei.pdf

Met de conditie zit het dus wel snor, benieuwd of het volgende week in de duatlon van Wevelgem ook zo vlot zal gaan, want dat is tenslotte de bedoeling ;-)

Zilver voor TDW op BK duatlon voor ploegen

Pas voor de 2de keer stond ik aan de start van het BK duatlon voor ploegen, in het redelijk verre Landen. In 2002 maakte ik deel uit van de winnende ploeg van WTT.

Op 1 mei uiteraard met TDW, met een zeer homogeen team (Pieter Bracke, Benny Coopmans, Roel De Smet en ondergetekende) plus een wereldtopper in de persoon van Jurgen Dereere, die vanaf dit seizoen dus een ploegmakker is geworden.

Aangezien doorgaans de tijd van de 5de atleet beslissend is, zouden we zeer sterk staan. De reglementen voor 2008 schreven echter voor dat de tijd van de 3de atleet beslissend zou zijn.

Een blik op de startlijst deed dan ook onze ambities bijschaven aangezien TriGt met 4 snelle lopers uitpakte (Boulogne, D'Harveng (vorig zilver op BK duatlon), Choteau en Duvivier).

Niettemin gingen we ervoor !

We konden nog starten onder een zonnetje en meteen het commando nemen. TriGt bleef echter hoogstens 15meter achter ons lopen en na 5km hadden we dus enkel Atriac en CTDG wat achterstand kunnen aansmeren. Ik hield mij achteraan en moest toen nog niet forceren.

Na een doorgaans goede eerste wissel zat ik na 100m fietsen op kop. Eventjes gewacht tot de hergroepering van onze troepen, en het gas kon er 100% op. De hemelsluizen gingen echter eveneens volledig open en de hel barstte los.

Onder impuls van Jurgen (wie anders ?) lag het tempo bijzonder hoog en helaas moest Roel vrij snel definitief de rol lossen. In de beginfase had Pieter het ook af en toe wat lastig maar het leek zeker niet wenselijk om met 3 door te gaan. We raasden aan soms bijna 60km de smalle modderbaantjes af, om dan helemaal stil te staan in de ondergelopen bochten. Samenwerken zat er nauwelijks in, daarvoor waren de omstandigheden en het parcours te "slecht", en daarenboven waren we meestal al blij dat we Jurgens wiel konden houden !

TriGt had na verloop van tijd toch een dikke 100m achterstand, maar na een reeks bochten konden ze met 3 aansluiten, zij hadden blijkbaar ook ballast overboord moeten gooien.

Gelukkig kwam de zon er weer door, TriGt kwam ons voorbij maar al heel snel merkten we dat ze bergop niet echt vooruit kwamen. We beslisten dan om erop en erover te gaan, en dat lukte nog ook. Op de rechtere wegen die volgden konden we zo'n 20" uitlopen, toch een redelijke voorsprong voor de laatste 2,5km lopen.

Helaas beschikte ik zelf niet over een turbo zodat ik direct de rol moest lossen bij Jurgen en Benny. Pieter beet wat harder op zijn tanden en liep tot bij hen, maar TriGt kwam al vrij snel tot bij mij en ik zag machteloos toe hoe ze het gaatje helemaal dichtliepen en erover gingen.

Uiteindelijk strandde TDW op 13" van goud, zelf kwam ik als 4de TDWer met enkele tientallen meters achterstand nog wat later toe.

Met zo'n resultaat heb je altijd gemengde gevoelens, je wint geen zilver maar verliest goud. Veel moeten we ons echter niet verwijten, we zijn er allemaal vol voor gegaan. Met wat parcourskennis en andere wielen/banden (ik en Jurgen) hadden we gerust 30" sneller kunnen fietsen, nu was het soms zwemmen en knoeien in de bochten... maar zo zal TriGt ook wel probleempjes gekend hebben.

Persoonlijk ben ik wel redelijk tevreden van de wedstrijd, alleen wat teleurstelling dat ik niet bij machte was om in te pikken bij de passerende TriGt-ers om er nog een eindsprint van te maken.

Vooral nog een dikke merci aan Jurgen om ons op sleeptouw te hebben genomen, het scheelde meer dan een slok op een borrel !

Foto's via 3athlon.be