De vakantie was zalig ! Wat de sportieve kant ervan betreft zijn we toch geregeld gaan fietsen, als toeristen weilswaar met obligate terrasjes enzovoort. Grote afstanden of zware inspanningen waren er niet, daarvoor was het gewoon veel te heet. Behalve dan de laatste dag, dan heb ik de Mont Ventoux nog eens "bestormd" en die conditietest viel goed mee.
Ik had wel geen zin om te lopen, dus had ik bij terugkomst in België toch 14 dagen zonder looptraining. Uiteraard geen ING Run zonder training, maar de vrijdag erop (27 juli) was er in Wenduine een 10 mijl, dat moest wel lukken.
Zaterdag, maandag en dinsdag 4, 9 en 5 km gelopen, en dan lijkt 16 km wel veel, maar ik vatte de wedstrijd op als training.
Ook ploegmakker Benny Coopmans, met wie ik ook een fietstraining deed, stond aan de start. Ik was verrast door de start en verloor heel veel plaatsen. Ik had me voorgenomen om "rustig" te starten. Om wat plaats goed te maken moest ik echter enkele keren door stroken los zand, en eens op de kustbaan liep ik zo'n 30 meter achter de grote kopgroep. Gelukkig trokken ze nog niet door en kon ik het gaatje geleidelijk dichtlopen.
Het ging dus veel beter dan ik had gedacht ! Wat verder trokken de sterkste 4 er vanonder en versnipperde de hele groep. Na de doortocht in De Haan kwam ik samen met Benny, Dominique Verbeke en Christophe De Grande op plaatsen 8 t.e.m. 11. Aan mijn adem voelde ik dat ik nog een beetje overschot had en ongeveer half koers besloot ik te versnellen.
Ik liep geleidelijk aan weg en de achterstand op de man voor mij bleef gelijk. Christophe De Grande bleef wel redelijk dicht hangen.
Met nog 3 km te gaan kreeg ik het toch wat lastig aan het middenrif waardoor ik ietsje gas moest terugnemen. De Grande kwam terug aansluiten met nog 1 km te gaan. We losten elkaar nog eens af en naderden zelfs tot op 30 meter van Deruddere en nog een andere.
Een sprint of ultieme versnelling zat er niet in door de lichte verkramping aan de longen, en heel tevreden werd ik dus 9de. Blijkbaar ben ik maar iets van een 3"/km aan conditie verloren, dat belooft voor de komende weken.
Het bewijst ook dat rusten soms heilzamer is dan trainen !
zondag 29 juli 2007
zondag 8 juli 2007
SP Duatlon Kortrijk : opgave
Opgave dus, en nochtans had ik er een goed oog in na een zeer rustige week.
Maar 's morgens bij het loslopen had ik al gevoeld dat mijn borstkas wat geklemd zat, al had ik toen nog niet voor ogen dat mijn ademproblemen uit 2006 opnieuw zouden opduiken.
Op een zwaar parcours werden we op gang geschoten voor 11km lopen. Aanvankelijk ging het zeer goed, maar na 3km blokkeerde ik toch en moest ik duidelijk vertragen, heel wat anders dan tijdens de voorbije loopwedstrijden, waar er minstens even snel werd gelopen.
Ik wisselde in 8e positie en na enkele km fietsen zag ik ploegmaats Benny en Pieter opduiken. Ondanks goede samenwerking kwamen er nog een drietal aansluiten en zelf haalden we 4 man bij die vooraan hadden moeten lossen.
Ik had in feite veel "poer" in de benen maar mijn adem werd nogal snel afgesneden bij een langere maximale inspanning. Ik voelde de bui al hangen en had een beklemd gevoel in de borstkas.
Bij de wissel voelde ik dat het "over" was, een déjà-vu van vele wedstrijden vorig jaar, vooral Halle en Kasterlee. Het was zinloos om verder te doen, daarvoor deed het teveel pijn. Opgave dus, nooit plezant, zeker niet als je dacht een mooie prestatie te kunnen neerzetten.
Niet getreurd, integendeel want het is nu tijd voor vakantie ! Dinsdag rijden we naar de Luberon (Provence) om daar wat van het leven te genieten...
Maar 's morgens bij het loslopen had ik al gevoeld dat mijn borstkas wat geklemd zat, al had ik toen nog niet voor ogen dat mijn ademproblemen uit 2006 opnieuw zouden opduiken.
Op een zwaar parcours werden we op gang geschoten voor 11km lopen. Aanvankelijk ging het zeer goed, maar na 3km blokkeerde ik toch en moest ik duidelijk vertragen, heel wat anders dan tijdens de voorbije loopwedstrijden, waar er minstens even snel werd gelopen.
Ik wisselde in 8e positie en na enkele km fietsen zag ik ploegmaats Benny en Pieter opduiken. Ondanks goede samenwerking kwamen er nog een drietal aansluiten en zelf haalden we 4 man bij die vooraan hadden moeten lossen.
Ik had in feite veel "poer" in de benen maar mijn adem werd nogal snel afgesneden bij een langere maximale inspanning. Ik voelde de bui al hangen en had een beklemd gevoel in de borstkas.
Bij de wissel voelde ik dat het "over" was, een déjà-vu van vele wedstrijden vorig jaar, vooral Halle en Kasterlee. Het was zinloos om verder te doen, daarvoor deed het teveel pijn. Opgave dus, nooit plezant, zeker niet als je dacht een mooie prestatie te kunnen neerzetten.
Niet getreurd, integendeel want het is nu tijd voor vakantie ! Dinsdag rijden we naar de Luberon (Provence) om daar wat van het leven te genieten...
zondag 1 juli 2007
Duatlon Bellem (Aalter)
Zo, deze recreatieve duatlon is ook achter de rug. Het was een bewogen wedstrijd !
Ik voelde dat de Konterdamloop nog wat in m'n lijf zat, een enigszins loom gevoel en dus niet de scherpte om anderhalf uur diep te gaan.
Er werd toch vrij snel gestart voor 5,5 km en pas na 2 km kon ik opschuiven naar de 2e plaats, de jonge Waal Duvivier was er al snel vanonder gemuisd. Pas na de aankomst wist ik wie het was, en in de duatlon van Bastendorf hadden wij enkele kilometers samen gefietst.
Ik wisselde met Wim Lievens en Wout Moreel, in feite zoals ik verwacht had. Met drieën draaiden we goed rond, al sloeg Moreel geregeld een beurt over. Ik trok telkens goed door op de talrijke bruggen (in totaal 16x een brug over tijdens het fietsen) en na 5km hadden we Duvivier te pakken.
Enigszins tot onze verbazing was er halfweg koers bijna 20 man tot bij ons gekomen (!!), maar eens de kloof gedicht wou niemand nog initiatief nemen. Elke ontsnappingspoging bleek verloren moeite, zelf probeerde ik het ook enkele keren, maar er was altijd wel iemand die reageerde. Soms bleef het kilometers freewheelen...
Met een hele bende naar de wissel, en op dat moment miste ik de punch om helemaal vooraan te zitten. Ik liet me ook wat wegdrummen, en uiteindelijk verloor ik teveel tijd om goed te zijn. Zowat rond de 20e plaats begon ik te lopen, al had ik meer zin om te stoppen, met de motivatie onder nul want fris voelde ik me al helemaal niet meer.
Toch liep ik een aantal atleten voorbij en aan het keerpunt na 1,5km telde ik mezelf op de 10e plaats. Dat besef was dan ineens toch voldoende om de gaskraan open te draaien. In een mum van tijd liep ik nog een groepje van 6 voorbij, maar de top 3 was al veel te ver, met Duvivier die Lievens alsnog te grazen nam voor de zege, en Wout Moreel nog een 30tal meter voor mij. 4e dus.
Beetje gemengde gevoelens, maar aangezien de Konterdamloop blijkbaar nog wat in de kleren hing, mag ik wel tevreden zijn. Anderzijds wat spijt dat ik niet fris aan de start stond, want dan zat de zege er wel in.
Volgende week de SP in Kortrijk, en dat zal andere koek zijn met 11 + 7 km lopen !
Ik voelde dat de Konterdamloop nog wat in m'n lijf zat, een enigszins loom gevoel en dus niet de scherpte om anderhalf uur diep te gaan.
Er werd toch vrij snel gestart voor 5,5 km en pas na 2 km kon ik opschuiven naar de 2e plaats, de jonge Waal Duvivier was er al snel vanonder gemuisd. Pas na de aankomst wist ik wie het was, en in de duatlon van Bastendorf hadden wij enkele kilometers samen gefietst.
Ik wisselde met Wim Lievens en Wout Moreel, in feite zoals ik verwacht had. Met drieën draaiden we goed rond, al sloeg Moreel geregeld een beurt over. Ik trok telkens goed door op de talrijke bruggen (in totaal 16x een brug over tijdens het fietsen) en na 5km hadden we Duvivier te pakken.
Enigszins tot onze verbazing was er halfweg koers bijna 20 man tot bij ons gekomen (!!), maar eens de kloof gedicht wou niemand nog initiatief nemen. Elke ontsnappingspoging bleek verloren moeite, zelf probeerde ik het ook enkele keren, maar er was altijd wel iemand die reageerde. Soms bleef het kilometers freewheelen...
Met een hele bende naar de wissel, en op dat moment miste ik de punch om helemaal vooraan te zitten. Ik liet me ook wat wegdrummen, en uiteindelijk verloor ik teveel tijd om goed te zijn. Zowat rond de 20e plaats begon ik te lopen, al had ik meer zin om te stoppen, met de motivatie onder nul want fris voelde ik me al helemaal niet meer.
Toch liep ik een aantal atleten voorbij en aan het keerpunt na 1,5km telde ik mezelf op de 10e plaats. Dat besef was dan ineens toch voldoende om de gaskraan open te draaien. In een mum van tijd liep ik nog een groepje van 6 voorbij, maar de top 3 was al veel te ver, met Duvivier die Lievens alsnog te grazen nam voor de zege, en Wout Moreel nog een 30tal meter voor mij. 4e dus.
Beetje gemengde gevoelens, maar aangezien de Konterdamloop blijkbaar nog wat in de kleren hing, mag ik wel tevreden zijn. Anderzijds wat spijt dat ik niet fris aan de start stond, want dan zat de zege er wel in.
Volgende week de SP in Kortrijk, en dat zal andere koek zijn met 11 + 7 km lopen !
Konterdamloop
De Konterdamloop bracht qua uitslag een kopie van de wijkloop van de nieuwe stad. 2e op exact 30" van Stieperaere.
Het wedstrijdverloop was in feite saai. Er stond een heel sterke tegenwind in de eerste honderden meters en er werd niet gek gestart zodat ik spontaan de koppositie innam maar zonder forceren. Niemand nam over, tot Stieperaere na een goede kilometer fors versnelde. Ik reageerde onmiddellijk, maar metertje per half metertje moest ik de kloof laten. Zelfde scenario voor mijn achtervolgers.
De resterende 10km groeide de kloof voor en achter mij, maar ik bleef goed doorlopen, al was het maar voor de eer om niet teveel achterstand aan mijn broek te krijgen. Ook voelde ik mij deze keer echt fris en kon ik goed tegen de wind in beuken. Een gemiddelde tempo van 3'17/km in die wind zegt genoeg denk ik. Volgens mijn GPS 11,55 km in 37'58.
Gisteren, zaterdag, een rustdag, en omdat de benen precies wel goed aanvoelen vertrek ik straks naar Bellem voor een duatlon (6-38-3). 't Is al geleden van het BK op 19 mei, ik ben eens benieuwd wat het zal geven...
Het wedstrijdverloop was in feite saai. Er stond een heel sterke tegenwind in de eerste honderden meters en er werd niet gek gestart zodat ik spontaan de koppositie innam maar zonder forceren. Niemand nam over, tot Stieperaere na een goede kilometer fors versnelde. Ik reageerde onmiddellijk, maar metertje per half metertje moest ik de kloof laten. Zelfde scenario voor mijn achtervolgers.
De resterende 10km groeide de kloof voor en achter mij, maar ik bleef goed doorlopen, al was het maar voor de eer om niet teveel achterstand aan mijn broek te krijgen. Ook voelde ik mij deze keer echt fris en kon ik goed tegen de wind in beuken. Een gemiddelde tempo van 3'17/km in die wind zegt genoeg denk ik. Volgens mijn GPS 11,55 km in 37'58.
Gisteren, zaterdag, een rustdag, en omdat de benen precies wel goed aanvoelen vertrek ik straks naar Bellem voor een duatlon (6-38-3). 't Is al geleden van het BK op 19 mei, ik ben eens benieuwd wat het zal geven...
Abonneren op:
Posts (Atom)
