Foto's MTB

Hier vinden jullie wat fotomateriaal van de MTBrace, dat geeft alvast een beeld van wat we voor de wielen geschoven kregen...

http://www.2manybikers.be/images/ctc/wetteren/race2/index.html

Lopen en mountainbiken

Zaterdag stond de wijkloop van de zogenaamde Nieuwe Stad op het menu. Vorig jaar had ik deze wedstrijd gewonnen. Dit jaar was het parcours wat gewijzigd : het bestond voor de ene helft uit heel veel draaien en keren in de woonwijk, de andere helft van het parcours situeerde zich in het sportpark De Schorre met finse piste, een toertje rond de wielerpiste en zo terug richting aankomst.

Een stond een harde wind en er stond 13,5 km op het menu. Het werd dan ook een zware wedstrijd. Er werd dan ook kalm gestart, maar desondanks vielen er al gaten na enkele honderen meters. Patrick Devos had er zin in en liep wat uit, en Davy Stieperaere dichtte het kloofje. Zelf wou ik niet van in het begin forceren en dus bleef ik op zo'n 15 meter erachter lopen.

Na 2,5 km ging ik over Devos, die toen net Stieperaere had moeten laten gaan. De hele eerste ronde bleef ik zo op 15 à 20 meter hangen. In de tweede ronde werd het gaatje dan toch stilaan groter, maar ook achter mij viel er een grote kloof met Carlo Desaever.

In de derde ronde voelde ik mij ronduit moe en bij tegenwind had ik soms het gevoel van stil te staan. Blijkbaar stond ik dus toch niet echt fris aan de start.

Met de finish in zicht kon ik mij toch opladen om de laatste anderhalve kilometer nog wat dieper te gaan, met als resultaat een tweede plaats op exact een halve minuut van Stieperaere en 1'10 voor Desaever. Op die manier verstevig ik mijn leidende positie in het Oostends Loopcriterium.



Zondag moest er uit een heel ander vaatje getapt worden ! Met name MTB'en in het centrum van Wetteren, mijn thuisbasis en ook van mijn club Triatlon Duatlon Wetteren. Zie www.cityteamchallenge.be .

Een dikke zandstrook, een steile trap op en af, enkele kuitenbijters, en dat op een kletsnat wegdek. Samen met ploegmakker Pieter Bracke verdedigden we onze clubkleuren tegen 10 andere teams. Een magere opkomst dus !

Ik vond het in feite nog wel plezant, ondanks mijn gebrekkige techniek op de MTB (die trouwens 5 maand stof had staan vangen en pas zondagmorgen weer in actie kwam). Pieter reed helaas lek waardoor we redelijk wat tijd verloren, maar echt druk maakten we ons niet.

Ik nam in elk geval geen risico's, maar knalde goed door op de rechte en stijgende stukken. Jammer van het weer, want veel volk om te supporteren was er natuurlijk niet.

We eindigden 6e met 2 ronden minder dan de winnaars, eigenlijk valt dat nog goed mee. 't Is wel een mooie formule, die trouwens een spannende strijd om de zege opleverde.

Zo, vrijdag is het alweer de Konterdamloop, dus dan moet er niet teveel getraind meer worden in dit herfstweer...

Vuurtorenloop Jean Bart

Vorige vrijdag stond de Oostendse Vuurtorenloop op mijn programma. Tot enkele uren voor de start twijfelde ik nog over mijn deelname. De reden hiervoor was de kniepijn die mij sedert een tweetal weken achtervolgt, en die er steeds erger op leek te worden, weliswaar enkel bij het lopen.

Nochtans, als je mijn trainingskilometers bekijkt zou het juist moeten beteren. Zo heb ik vorige week slechts twee keer 20' heel rustig gelopen. Daarom dat ik vermoed dat ook de fietstrainingen het herstel bemoeilijken (2 keer 70 km gefietst, duurtraining met slechts 20' goed doorrijden). Ook de week voor de pistemeeting had ik weinig gelopen, in feite enkel de intervaltraining op woensdag.

Het is zowat hetzelfde knieprobleem als dat waarmee ik sukkelde in 2002 en 2003. Hopelijk duurt het nu geen anderhalf jaar eer ik er van af ben...

Enfin, donderdagmorgen liep ik dus 20' los en ik raakte aanvankelijk haast niet vooruit. Vrijdag voelde ik zelfs last bij het stappen maar uiteindelijk besloot ik om toch maar te starten, in de hoop dat de pijn tijdens de wedstrijd zou wijken want het is vooral bij het begin van de training dat ik last heb, na enkele kilometers gaat het in feite beter.

Schoon volk aan de start, zoals ze zeggen, dus het beloofde een snelle wedstrijd te worden. De start ging in elk geval heel snel, en mijn gps vertelde mij dat we na 1km doorkwamen in 3'06 en na 2km in 6'13 !! Zowaar sneller dan vorige zondag op de piste...

Vandecasteele en Bleyaert bepaalden het tempo, Coussement en Van Peteghem volgden goed, maar ik moest geleidelijk toch een gaatje laten, terwijl andere atleten ook wat terugvielen. Zo ging ik de 2de van 3 ronden in met sterke beer Deruddere en met Hoppe. Van kniepijn geen sprake !!

Vooraan moest Van Peteghem lossen, en ongeveer halfkoers versnelde ik om het gat dicht te lopen. Hoppe moest lossen, maar Deruddere beet zich vast, al leek hij te sterven. Zijn hypernerveuze ademhaling is één van zijn sterke wapens, want die verstoort dan weer de ademhaling van zijn concurrenten. Je hebt namelijk onbewust de neiging om naar hetzelfde ritme te gaan, maar dat is uiteraard onmogelijk. Toen we Van Peteghem bijna te pakken kregen liet ik hem dus het gat dichtlopen want ik verslikte me haast in mijn eigen ademhaling.

Tot mijn verbazing "vergaten" ze om na het stuk langs de Spuikom rechts af te slaan (??) zodat ik zo'n 10 meter voorsprong kon nemen. Ze liepen het gat echter weer dicht en Van Peteghem had blijkbaar zijn tweede adem gevonden want de derde ronde was nog maar ingezet of hij demarreerde.

Ik liet eerst een gaatje en sprintte dan ook weg, in de hoop bij Van Peteghem te geraken en Deruddere kwijt te zijn. Ik kreeg het gaatje net niet dicht en omdat ik ietwat op adem moest komen kwam Deruddere voor de derde keer opnieuw aansluiten.

Eigenaardig genoeg namen Van Peteghem en Deruddere opnieuw de volgende bocht nogal ruim, zodat ik weer dichter kwam en Deruddere opnieuw kwijt was. Het was nog 2 km diep gaan en Van Peteghem liep nooit verder dan 25m weg.

Doordat Coussement door een blessure moest vertragen schoof ik nog een plaats op en eindigde ik 4de, net als vorig jaar, maar wel een kleine 20" sneller.

Sedert de wedstrijd zit ik met echt pijnlijke quadriceps. Ik kon tijdens de wedstrijd ook goed in het rood gaan, dus het zal wel aan de verzuring liggen. De kniepijn is er niet erger op geworden, ik zou zelfs zeggen dat het nu wat beter gaat. Afwachten maar, eerst de spieren goed laten herstellen en hopelijk kan ik deze week nog 1 of 2 kwaliteitstrainingen afwerken. Nog 3 weken knallen en dan is het tijd voor vakantie !

Beker van Vlaanderen Masters : 3000m

De voorbije week heb ik mij rustig kunnen houden met 2 rustdagen, 2 rustige en eerder korte fietstrainingen, maar toch een intervaltraining op de piste op woensdag (10x 200m + 600m + 200m + 400m).

Op zondag mocht ik dan de kleuren van VS verdedigen op een afstand die voor mij ongewoon is in wedstrijdverband, nl. de 3000 meter. Ik voelde me best goed en hoopte in feite op een snelle start, waarbij ik dan toch mijn eigen tempo zou lopen en misschien diegenen die te snel waren gestart, op het einde zou kunnen remonteren...

Maar bij een interclub gaat het om de punten, en niet om de tijd. Ik startte zoals gewoonlijk niet te snel, maar niettemin liep ik na 50 meter al op kop, niet in minst tot mijn eigen verbazing.

Ik vond het aanvankelijk prima, ik kon mijn eigen tempo regelen en dus liep ik ontspannen op een tempo dat mij zou toelaten om toch nog mee te gaan mocht er licht versneld worden.

Ik verwachtte dat de besten (waaronder Patrick Grammens) wel zouden versnellen na bvb 1 of 2 km, maar er gebeurde gewoonweg NIETS... De beteren wilden niet overnemen, enkele anderen konden misschien niet ?

Vertragen was geen optie, want vooral mijn sprint is mijn zwak punt. Stevig tempo blijven lopen dan maar : km 1 in 3'08, km 2 in 3'10. Niettemin moesten er maar 4 atleten de rol lossen (zo bleek achteraf want omkijken deed ik niet) en dus gingen we met 8 de slotronde in.

Op 300m van de meet vlogen ze mij alle 7 voorbij. Ik kon ook nog een ferme sprint inzetten, maar tegenover mijn concurrenten mis ik héél veel basissnelheid. Toch kon ik er nog eentje terugpakken, en eindigde ik op de hielen van goede bekende Bernus Geerinckx in een tijd van 9'22.

Onze club kwam uiteindelijk 2 puntjes tekort om de club van Bernus (Looi) te kloppen voor de zege : voor Bernus eindigen was dus voldoende geweest voor de algemene clubzege, maar die redenering gaat naturlijk op voor alle proeven waar de zege niet door een clubmakker werd behaald...

Jammer van de laksheid van de andere atleten, maar zo gaat het nu eenmaal. Achteraf bekeken zou ik wellicht beter gescoord hebben op de 5000 meter, waar het tempo van bij de start hoog werd gehouden en iedereen verspreid liep.

De komende 3 weekends staat er telkens een wedstrijd van het Oostends Loopcriterium op het menu, en telkens kan ik van thuis uit al lopend naar de start, 't is ook daarom dat ik bvb de duatlon van Lelystad (zaterdag aanstaande) links laat liggen, gewoon geen zin om zo ver te rijden...

Tijd voor wat rust...

... want de mot zit er een beetje in. Elke sporter kent het wel, de benen doen pijn, de recuperatie gaat wat minder, enz.

Het is ook niet te verwonderen, want na de loopwedstrijd op vrijdagavond, had ik de zaterdag erna 110 km gereden, en de zondag zelfs Tilff-Bastogne-Tilff (in de regen dan nog !). Na een vrij rustige week, dit weekend ook 105 + 130 km gefietst en de vrijdagavond een pittige looptraining.

Kortom, weer wat uithoudingsbasis gelegd maar blijkbaar toch wat teveel van het goede, dus doe ik het deze week wat rustiger aan. Komende zondag mag/moet ik me nog eens uitleven op de atletiekpiste voor (wellicht) een 3000 meter. En daarvoor zijn frisse benen wel een vereiste !