Verhuiskoorts

De verhuis komt er (eindelijk !) aan... Het worden dus drukke, maar wel plezante tijden. Zondag nog de duatlon van Geluwe, en de dag erna beginnen aan de verhuis, we zien er al weken, zoniet maanden naar uit.

Wanneer ik terug een duatlon zal meedoen, zal afhangen van het gevoel, de goesting en de mate waarin ik nog getraind zal hebben, met andere woorden: de conditie. Op 7 en 22 april zijn er 2 loopwedstrijden van het Oostends Loopcriterium, dus die kan ik gerust meepakken. De Powerman van Horst laat ik dus aan mij voorbijgaan omdat ik mij daarvoor onvoldoende mentaal en fysiek kan voor opladen : aan zo'n wedstrijd wil ik maar meedoen als doel op zich, en niet om eens een toerke te lopen en te fietsen...

Intussen kijk ik toch ook uit naar zondag, waar we ongetwijfeld een one man show van Koen Maris gaan te zien krijgen, althans de toeschouwers... Na de wedstrijd van vorige zaterdag sukkel ik wel wat met de linkerknie, die wat aan alle kanten pijn doet. Misschien heb ik daar ergens een schuiver gemaakt op de natte zeedijk. In elk geval is de pijn er na de looptraining van woensdag op verergerd, maar gelukkig was de last tijdens het lopen beperkt tot een vaag gevoel. Drie rustige dagen zullen wellicht wel voor voldoende herstel zorgen. Met de conditie zit het alvast wel snor !

Duatlon Oostende

Soms vraagt een mens zich af... waarom ze een duatlon organiseren die start om 9 uur 's morgens. Al was het nu niet dat vroege uur dat de wedstrijd moeilijk maakte, neen : daar zorgden de wind en de kou wel voor, met wat motregen als schep erbovenop tijdens de wedstrijd. Met amper 50 deelnemers was er slechts een magere bezetting, maar met toppers als Dereere, Coddens en Maris aan de start, toch serieuze kwaliteit. De start was razendsnel met zo'n 6 à 7 beaufort wind in de rug, ik denk dat de eerste kilometer door de toppers werd gerond onder de 2'50. Zelf raakte ik zoals gewoonlijk niet meteen op dreef, maar na enkele kilometers kon ik mij in 8e positie handhaven, op korte afstand van Tom Van Driessche, Stijn Beerens en Bart Verkaemer. De 3 toppers waren al lang gaan vliegen, met Jochen Neirynck er eenzaam achter.

De eerste wissel verliep heel vlot en omdat ik niet geforceerd had zat ik direct in een goed fietsritme. Ik zat in 6e positie en fietste het gaatje op Tom vrij snel dicht. Langs de zeedijk reden we 53 km/u... need I say more ? Na het keerpunt was het andere koek ! Intussen waren Beerens en Verkaemer, en ook de zeer sterk fietsende Roel De Smet komen aansluiten. Jochen Neirynck wachtte ons op en zo reden we met zessen en deden we een poging om wat rond te rijden. Het tempo zakte soms tot 25 km/u, zo hard waaide het met geweldige windstoten.

Een eenling waagde nog een uitvalspoging maar veel haalde dat niet uit. In tegenstelling tot de Veloopzwem ging het fietsen prima, de benen voelden goed aan, ook al had ik enkel vrijdagavond een toerke gefietst. We bleven een voorsprong behouden op de achtervolgers, en de 3 toppers waren intussen al minuten uitgelopen.

De tweede wissel ging niet zo vlot, met als gevolg dat Jochen al meteen bijna 100m voorsprong had. Ook Tom en Stijn hadden zo'n 50m genomen. Ik zat echter direct in een goed ritme en liep stilaan het gat op de 2 TTLers dicht. Erop en erover, met een voorsprong van 30m aan het keerpunt. Plots liep Stijn Beerens mij opnieuw voorbij (!) maar hij viel direct stil zodat ik hem counterde en besliste om de laatste anderhalve kilometer voluit te lopen. Stijn kon niet volgen en door mijn inspanning naderde ik zelfs op Jochen. Hij bleef echter buiten schot en pakte de 4e plaats en luttele seconden later werd ik 5e. Mits een betere wissel had er nog een sprintje onder ons beiden ingezeten... Met een tijd van 16'28 op de laatste 5km ben ik echter heel tevreden.

Dereere (15' op de laatste 5km !!), Coddens en Maris waren minuten eerder in die volgorde gefinisht. Gezien het goed ging zal ik komende zondag meedoen in Geluwe. Met de voorspelde goede weer en vooral het zomeruur zal ik wel enkele fietstrainingen kunnen inlassen.

Hermesloop Oostende 18 maart

De zondagse duurrit viel in het water : een regenzone inclusief rukwinden tot 80 km/u ontnamen mij alle zin om ’s morgens op de fiets te kruipen. Het valt me trouwens op hoe moeilijk ik me de laatste tijd kan motiveren om te gaan fietsen, ik word nog een mooi weer-fietser… Ik deed dan maar een kort herstelloopje van 4 km om eens te voelen hoe het met de benen was gesteld, een dagje na de Veloopzwem. Dat viel wel mee, en dus besloot ik om ’s namiddags mee te doen aan de Hermesloop in Oostende, met start op amper 700 meter van mijn deur. Zie http://www.sport-oostende.be/pages/loopcriterium.html

Zowaar Tom Compernolle aan de start ! Voor de rest de bekende gezichten uit het Oostendse Loopcriterium en de gebruikelijke ontspannen sfeer. Geen hagelbuien, maar wel een strakke wind net als gisteren, zodat het toch redelijk lastig werd. Op het menu stonden 2 ronden voor een totaal van 11,7 km. Al na 200 meter koos Compernolle het hazenpad om te winnen met een kilometer voorsprong ! Bij mezelf voelde ik dat de scherpte er na de Veloopzwem wat af was : de start was ietwat trager dan anders, maar na zowat 3 kilometer was ik toch kunnen opschuiven naar plaats 3. Dankzij de forse rugwind lag het tempo op dat stuk onder de 3’10/km. Ik hoopte nog op te schuiven naar rang 2, ingenomen door “ouwe” Geert Deruddere, omdat ik stilaan naderde tot een 30tal meter, maar na het keerpunt en met de wind vol op kop (tempo 3’40/km) moest ik hem toch stilletjes aan laten gaan.

Mijn hartslag bleef de hele wedstrijd een slag of 5 à 8 lager dan gebruikelijk voor een stratenloop, maar ik kon de inspanning wel goed volhouden. De kloof voor en achter mij groeide, dus hoefde ik mij ook niet te forceren, al was het sowieso zwaar op de stukken tegenwind. Uiteindelijk werd ik dus 3e op 30” van Deruddere en op 3’40” van Compernolle. Dik tevreden gezien de wind en de wedstrijd van de dag ervoor. Ik heb me dan toch maar ingeschreven voor de duatlon van Oostende, nu zaterdag 24 maart, al ben ik er niet gerust in wat het fietsen betreft…

Veloopzwem De Haan

De Veloopzwem heeft mij met een wisselend gevoel achtergelaten, maar het was sowieso echt een plezante en ontspannen bedoening. 's Morgens vroeg uit de veren, want om 8u50 moest ik reeds mijn 500m zwemmen afleggen. Een beetje een sprong in het onbekende, en het voelde aan als worstelen en niet vooruit gaan, maar de chrono stopte na 9'50 en daarmee was ik zeker tevreden. Ik kreeg hier en daar zelfs een complimentje omdat ik deze tijd haalde met schoolslag. Nuchter feit bleef wel dat dit de 119e tijd was op ongeveer 150 deelnemers...

's Namiddags was de wind aangewakkerd tot ronduit keihard, en hij zou voornamelijk in de zij blazen. Mijn opwarming zat er in feite al veel te vroeg op (bijna een uur voor de start) en mede doordat we vroeg op onze plaatsen moesten staan, was ik in feite haast verkleumd bij de start. Ik had Jochen Neirynck, die 9'38 zwom, aangesproken om samen te fietsen en hij zou een beetje inhouden bij de start. Van bij het vertrek reed ik voluit, en na 2km was de kloof gedicht, maar reeds toen al voelde ik dat ik op mijn adem had getrapt. Ik kon nog 2x schuchter overnemen maar moest mij zelfs weren om het wiel te houden. Net voor het einde van de eerste van drie ronden moest ik Jochen gewoon laten rijden. Dan maar alleen verder, op eigen tempo. Jochen verdween al heel snel uit het zicht, en toen Dimitri Vanmassenhove, een minuut later gestart, mij halfweg het fietsen inhaalde kon ik ook bij hem slechts een kort eindje blijven, op de zelfde strook met zijwind in de rug moest ik gewoon uit het wiel. Onbegrijpelijk in feite... In de laatste fietsronde heb ik dan maar wat extra ingehouden om een groepje te laten terugkomen. Met wat beschutting kon ik wat recupereren, maar opnieuw moest ik op de laatste strook, deze vijftigers (!) enkele tientallen meters laten rijden.

Even vreesde ik voor een zelfde fiasco tijdens de loopproef, of bvb de ademhalingsproblemen van vorig jaar, maar ik raakte al snel in een mooi tempo en na een kilometer begin ik bijna voluit te lopen. Om mij te motiveren telde ik het aantal lopers dat ik remonteerde, en dat waren er heel wat, want tijdens het fietsen had ik enkel tijdens de eerste ronde andere atleten ingehaald, ik denk dat ik ongeveer als 80e wisselde. Het ging nu heel goed, ik liep stukken sneller dan de anderen, de laatste 3 kilometer met rugwind wellicht zelfs aan 20 km/u. Zodoende remonteerde ik nog zowat 50 atleten en eindigde ik 27e in 1u21'35. Jochen Neirynck deed het bijzonder goed en eindigde zelfs 11e, 3 minuten voor mij ! Jammer van het zeer zwakke fietsen : ik wijt het enerzijds aan de "koude" start (want ik ben echt wel een diesel...) maar ook aan de weinige fietskilometers sedert een drietal weken. Het lopen staat echter op punt. (Met dank aan www.3athlon.be en Jim De Sitter voor de foto's !)

De uitslag vind je ook op www.3athlon.be .