Winst in de stroppenloop

Aangezien het vat na het BK niet af was, keek ik eens naar de loopkalender, ik had nog wel zin in één of andere stratenloop. Vrijdagavond was er de Stroppenloop in Gentbrugge, dus die kon ik makkelijk "meepikken" na het werk.

Ik stond in feite goed fris aan de start, na maandag en donderdag gerust te hebben, op dinsdag 9k gelopen en op woensdag 80k gefietst (in groep aan hoog tempo).

12k op het menu, maar de start was gelijktijdig voor de lopers die voor 3 en 6k kozen. Er werd dan ook als gekken gestart, maar ze vielen wel veel sneller stil dan in een duatlon :-) Na de eerste ronde van 3 k liep ik zo'n 10 meter achter 2 concurrenten van de 12k, Geert Goddeeris en Wim De Bois.

Ik haalde ze bij en toen een loper van de 6k versnelde (een beginnend talent met de naam Abdi Bashir uit Somalië) ging ik mee in diens spoor. Mijn concurrenten dachten verkeerdelijk dat ik ook de 6k liep en pikten niet in : big mistake voor Goddeeris want die kon me allicht wel volgen.

Volgens de aanwijzingen van de begeleidende motard liep ik stilletjes aan verder uit, 50 meter halfweg en 100 meter na 9k bij het ingaan van de laatste ronde. De motard zei dan plots dat het gaatje nog 40 meter was (!), gelukkig had ik op mijn eigen tempo gelopen zodat ik nog kon versnellen tijdens de laatste anderhalve kilometer, tot mijn verbazing ging dat zelfs nog heel vlot, zalig is het dat het geen pijn doet om in 't rood te lopen.

Zonder die versnelling was ik eraan geweest, want Goddeeris finishte op amper 8". Een mooie overwinning dus, want die Goddeeris is beslist geen panenkoek.

Mijn gps gaf 11.8k aan in 38'49, goed voor 3'17/km. Uitslag : https://users.ugent.be/~pdevuyst/uit07/slg25mei.pdf

BK Duatlon te Hollain

Op 19 mei ging het Belgisch kampioenschap door te Hollain/Antoing. Gezien de voorbije resultaten kwam ik voor een plaats in e top 10. De Belgische "wereld"top was immers aan de slag in het WK in Hongarije, Jurgen Dereere haalde daar trouwens de zilveren medaille binnen. Waar de organisatie het haalde om niet alleen van datum te veranderen maar dan ook nog eens de dag van het WK te kiezen, is wellicht voor weinigen duidelijk...

Soit, bij afwezigheid van de toppers zat een top 10 plaats er dus wel in. Topfavorieten Koen Maris en Kris Coddens zouden er een mooie strijd van maken, ware het niet dat Kris ziek was geweest en bijgevolg al vroeg in de wedstrijd moest opgeven.

Voor mezelf verliep de wedstrijd in feite heel voorspelbaar en ook wel zoals gehoopt : een pak meters verliezen in de eerste honderden meters, om dan geleidelijk op te schuiven en na 1 km mijn plaats in te nemen. Een eerste groepje van zo'n 6 man ging een stuk te snel, maar de eenlingen die daarachter liepen konden we nog inhalen op uitzondering van Jochen Neyrinck.

In mijn groepje was ik het vooral die het tempo aangaf, samen met Bart Verkaemer. Uiteindelijk wisselden we na 10km in 33' met een man of 6, waarbij ploegmaat Benny, de TTLers Beerens en De Vuyst, Bernus Geerinckx en de jonge Waal Choteau.

Na een goede wissel trok ik meteen goed door om eventuele ballast overboord te gooien, Benny was immers goed mee. Het bresje werd echter gedicht door Bart Verkaemer. Deze zou trouwens nog verschillende keren gaten dichtrijden en zo vooral de TTL'ers telkens terugbrengen. Zo ook op het eerste lange stuk vals plat, waar we Jochen Neyrinck bijhaalden.

U hoort het al, niemand slaagde erin om weg te rijden, en omdat de samenhorigheid niet ideaal was en ook het parcours met zijn vele bochtige passages zich niet leende tot vlot ronddraaien, konden we niet naderen op de groep voor ons, die voor plaats 2 reed achter Koen Maris, die was gaan vliegen van in de eerste fietskilometer !

Meer nog, op 4 km van de wissel bracht Sottiaux nog een vijftal anderen tot in ons spoor. Deze groep bleef dan samen en met een klein peloton doken we de wissel in. Opnieuw verloor ik bij de start wat terrein maar al snel begon ik op te schuiven en na 1,5km lopen liep ik (zoals later zou blijken) op plaats 9. Van onze groep liepen enkel Jochen Neyrinck en Frederik Devuyst (die heel snel had gewisseld) nog voor mij en op hen naderde ik niet.

Ik moest heel diep blijven gaan om mijn plek te behouden want Stijn Beerens bleef toch op zo'n 20 meter hangen, maar het lukte. Bijna haalde ik zelfs onverwachts nog de stilvallende Yeray Luxem in, het scheelde ook maar 20 meter...

Koen won uiteindelijk "makkelijk" voor de jonge Waalse triatleet D'Harveng en Johan Schoors. Daarna volgden Boulogne, Maetens, De Vuyst (eerste belofte), Neyrinck, Luxem, ikzelf, Beerens. Nog iets verder Lievens, Hermans en ploegmaat Benny, wiens motor deze keer niet in overdrive raakte, ondanks overschot tijdens de fietsproef.

Hiermee zit het duatlonvoorjaar er op, en ik kan terugblikken op constante prestaties op een behoorlijk niveau : 5e in Oostende, 4e in Geluwe en Ruddervoorde, 11e in Bastendorf (6e Belg) en 9e op het BK (8e Belg).

Debuut op de piste...

Inderdaad, 37 jaar, al een goede 8 jaar aan 't lopen, waarvan toch enkele jaren bij Vlierzele Sportief, en nu pas een eerste maal op de piste. Ik werd opgetrommeld omdat de club blijkbaar geen alternatieven had...

Nu goed, toen ik de namen bij de start hoorde afroepen wist ik meteen dat het streefdoel zou zijn om niet laatste te eindigen : Tom Van Hooste, Stijn Van De Velde, Lander Van Droogenbroeck, ...

De eerste kilometer ging zoals gepland, niet te heftig gestart en doorkomst in 3'07 met toch al 2 man achter mij. Twee atleten liepen niet verder weg en na 1800m haalde ik hen in. Misschien had ik even moeten afwachten maar in al mijn enthousiasme ging ik erop en hoopte ik erover te gaan. Eentje moest inderdaad gaandeweg lossen maar de ander bleef (zuchtend ?) in mijn spoor.

In een sprint ben ik sowieso "gejost" dus dacht ik dat de enige taktiek was om zo hard mogelijk te blijven lopen. 9'37 na 3km, meer verval dan ik wou of hoopte. Het goede gevoel van de eerste 2km was ver weg intussen, blijkbaar had ik inderdaad geen al te beste dag, zo'n beetje het gevoel van de hele week trouwens.

De 4e kilometer moest ik wat inbinden, maar op 700m van 't einde kon ik opnieuw een serieuze tand bijsteken. Niettemin kreeg ik mijn tegenstander er niet af, dan maar sprinten vanaf de laatste 300m, maar hij kwam er zoals verwacht toch makkelijk over.

Tegenvallende tijd van zowat 16'10 : combinatie van het alleen lopen (de atleten voor ons waren een pak sneller) en een wat minder gevoel. In feite zowat het gevoel van de Sint-Jansloop, waar de eerste kms goed gingen, maar waar het daarna geweldig afzien was.

Ook nu stikkapot aan de meet : diep gegaan !

Deze week toch maar rustig trainen zodat het goede gevoel terugkomt. Enkel op woensdag de gebruikelijke intervaltraining, en dan zou alvast mijn lopen OK moeten zijn voor 't BK. Vorige week heel weinig gefietst maar ik denk niet dat ik op dat punt een terugval moet vrezen als ik nog een paar rustige trainingen inlas.

Duatlon Bastendorf (Lux)

Met een 11de plaats (en 6de Belg) kan ik eindelijk eens tevreden terugblikken op een Luxemburgse duatlon. Want om de één of andere reden had ik nog nooit een goed gevoel overgehouden aan wedstrijden op Luxemburgse bodem...

We hebben er een leuk weekend van gemaakt door al op vrijdagavond naar Diekirch af te zakken. Met het vorige weekend in het achterhoofd (op zaterdag toen 150km gefietst) vond ik het geen probleem om met Marianne zo'n 3 uur te fietsen op zaterdag. Het wedstrijdparcours eens gereden en dan nog wat andere beklimmingen, jammer dat er aan zee zo geen parcoursen te vinden zijn...

Heel wat onbekende gezichten aan de start, maar veel deelnemers van mijn niveau, dus zou het knokken worden...

Bij het eerste lopen deed ik wat ik mezelf had ingeprent : meteen op eigen tempo lopen en zeker niet forceren. En het loonde, want vanaf de 2de van 5 ronden begon ik stelselmatig op te schuiven om na 32' te fiets op te springen, dik een minuut sneller dan vorig jaar, toen het wel een stuk warmer was.

Aangezien we meteen met een man of 5 bij elkaar kwamen te zitten, dacht ik dat het ideaal zou zijn om de vervelende strook vals plat en met tegenwind zonder al te veel energieverspilling door te komen. Helaas waren mijn 4 kompanen niet bijster sterk en toen ik bij de vierde aflossingsbeurt wat steviger overnam kon niemand mijn wiel houden. Solo verder dus...

Ondertussen waren de atleten voor ons (Nieuwkerk, Maetens en Neirynck hadden bij de wissel zo'n 30" bonus) natuurlijk verder uitgelopen en ik maakte me niet al te veel illusies om hen in te halen. Niettemin vlotte het heel goed op de klim en boven zag ik hen rijden. Toeschouwer Armand Vandersmissen klokte mij af op 40".

In de 2de ronde stond ik er alleen voor, al had ik toch wat steun van een onbekende belofte. Bij het begin van de derde ronde kwam de Fransman Rit aansluiten en samen zouden we de rest van de wedstrijd afwerken. We konden elkaar goed aflossen, ook op de klim.

Na de laatste wissel merkte ik wel dat een vrij grote groep met o.a. Wim Lievens toch nog vrij dicht was genaderd, maar ik voelde mij nog heel goed en wist dat ik stand zou houden. In eerste instantie kon ik wat uitlopen op de Fransman doch hij haalde mij in de laatste kilometer terug in en ik was niet bij machte hem bij te benen. Het leek wel alsof ik niet in overdrive kon gaan. Anderzijds was ik bij de aankomst quasi direct gerecupereerd en ook vandaag voel ik mij fris.

Resultaat : een elfde plaats met enkel sterke kerels voor mij en toch 6de Belg. Koen Maris won ondanks een valpartij, voor Coddens en Huub Maas.

http://www.triathlon.be/uitslagen/2007/view_uitslag.asp?wed_id=12