Vorige vrijdag stond de Oostendse Vuurtorenloop op mijn programma. Tot enkele uren voor de start twijfelde ik nog over mijn deelname. De reden hiervoor was de kniepijn die mij sedert een tweetal weken achtervolgt, en die er steeds erger op leek te worden, weliswaar enkel bij het lopen.
Nochtans, als je mijn trainingskilometers bekijkt zou het juist moeten beteren. Zo heb ik vorige week slechts twee keer 20' heel rustig gelopen. Daarom dat ik vermoed dat ook de fietstrainingen het herstel bemoeilijken (2 keer 70 km gefietst, duurtraining met slechts 20' goed doorrijden). Ook de week voor de pistemeeting had ik weinig gelopen, in feite enkel de intervaltraining op woensdag.
Het is zowat hetzelfde knieprobleem als dat waarmee ik sukkelde in 2002 en 2003. Hopelijk duurt het nu geen anderhalf jaar eer ik er van af ben...
Enfin, donderdagmorgen liep ik dus 20' los en ik raakte aanvankelijk haast niet vooruit. Vrijdag voelde ik zelfs last bij het stappen maar uiteindelijk besloot ik om toch maar te starten, in de hoop dat de pijn tijdens de wedstrijd zou wijken want het is vooral bij het begin van de training dat ik last heb, na enkele kilometers gaat het in feite beter.
Schoon volk aan de start, zoals ze zeggen, dus het beloofde een snelle wedstrijd te worden. De start ging in elk geval heel snel, en mijn gps vertelde mij dat we na 1km doorkwamen in 3'06 en na 2km in 6'13 !! Zowaar sneller dan vorige zondag op de piste...
Vandecasteele en Bleyaert bepaalden het tempo, Coussement en Van Peteghem volgden goed, maar ik moest geleidelijk toch een gaatje laten, terwijl andere atleten ook wat terugvielen. Zo ging ik de 2de van 3 ronden in met sterke beer Deruddere en met Hoppe. Van kniepijn geen sprake !!
Vooraan moest Van Peteghem lossen, en ongeveer halfkoers versnelde ik om het gat dicht te lopen. Hoppe moest lossen, maar Deruddere beet zich vast, al leek hij te sterven. Zijn hypernerveuze ademhaling is één van zijn sterke wapens, want die verstoort dan weer de ademhaling van zijn concurrenten. Je hebt namelijk onbewust de neiging om naar hetzelfde ritme te gaan, maar dat is uiteraard onmogelijk. Toen we Van Peteghem bijna te pakken kregen liet ik hem dus het gat dichtlopen want ik verslikte me haast in mijn eigen ademhaling.
Tot mijn verbazing "vergaten" ze om na het stuk langs de Spuikom rechts af te slaan (??) zodat ik zo'n 10 meter voorsprong kon nemen. Ze liepen het gat echter weer dicht en Van Peteghem had blijkbaar zijn tweede adem gevonden want de derde ronde was nog maar ingezet of hij demarreerde.
Ik liet eerst een gaatje en sprintte dan ook weg, in de hoop bij Van Peteghem te geraken en Deruddere kwijt te zijn. Ik kreeg het gaatje net niet dicht en omdat ik ietwat op adem moest komen kwam Deruddere voor de derde keer opnieuw aansluiten.
Eigenaardig genoeg namen Van Peteghem en Deruddere opnieuw de volgende bocht nogal ruim, zodat ik weer dichter kwam en Deruddere opnieuw kwijt was. Het was nog 2 km diep gaan en Van Peteghem liep nooit verder dan 25m weg.
Doordat Coussement door een blessure moest vertragen schoof ik nog een plaats op en eindigde ik 4de, net als vorig jaar, maar wel een kleine 20" sneller.
Sedert de wedstrijd zit ik met echt pijnlijke quadriceps. Ik kon tijdens de wedstrijd ook goed in het rood gaan, dus het zal wel aan de verzuring liggen. De kniepijn is er niet erger op geworden, ik zou zelfs zeggen dat het nu wat beter gaat. Afwachten maar, eerst de spieren goed laten herstellen en hopelijk kan ik deze week nog 1 of 2 kwaliteitstrainingen afwerken. Nog 3 weken knallen en dan is het tijd voor vakantie !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten