Dwars door de Nieuwe Koerswijk

Gisteren dan toch bij de sportarts geraakt, want de recuperatie blijft moeizaam gaan. Binnenkort weten we hopelijk wat er aan scheelt op dit punt.

Niettemin is de remedie allicht gekend, met name het wat rustiger aan doen. Maandag en dinsdag waren dan ook 2 rustdagen, in de hoop tegen woensdagavond paraat te staan voor de loopwedstrijd.

Al voelde ik me de hele dag vrij moe, de adrenaline voor de wedstrijd gaf de toch de nodige vibes. Ik startte met het plan om sowieso mijn eigen tempo te lopen en zeker niet te forceren, de hele tijd aan of net onder het omslagpunt lopen dus.

In het deelnemersveld was ik in feite favoriet en tot mijn opluchting ging het vlot, ik kon zonder forceren of demarreren stilletjesaan uitlopen op Steve Lowyck, die wel echt sterk bezig is de laatste tijd, en de rest.

Na één ronde (11' rond) was mijn voorsprong nog zeer klein (15 meter ?) maar nadien werd de kloof blijkbaar groter (2de ronde in 11'15") zodat ik niet hoefde te forceren. Na 8km kreeg ik toch wat last van verkramping aan de ademhaling, maar gelukkig ging dit vrij snel over en liep ik de laatste kilometer zelfs nog in 3'15 om als eerste te eindigen in 33'36 voor (volgens mijn gps) 10 km rond.

Met die tijd ben ik best tevreden, de conditie op zich is niet zo veel minder als in mei/juni (zo'n 5"/km) en tegenover bvb Powerman Geel ging dit een stuk vlotter.

De vele rustdagen hebben dus eindelijk hun effect, en ik ga het zo houden voor de volgende weken : nu en dan eens lopen of een toerke rijden, afgewisseld met Dwars door het Westerkwartier en de Koninginneloop.