vrijdag 14 september 2007

Een zege, maar wat een trieste dag...


Iedereen weet intussen wel hoe het de onfortuinlijke Benny Vansteelant is vergaan. Woorden schieten tekort, iedereen rouwt om zulk een tragisch verlies...

Ik kende Benny als oppervoorbeeld voor alle duatleten, steeds 100% begaan met zijn sport, een groot sporter maar ook een groot mens, altijd bereid voor een gesprek, geen vedettenallures...

Ik zal hem missen, hij was ook bij uitstek het baken waaraan ik mijn eigen (relatief) bescheiden prestaties afwoog, hij had niet voor niets de bijnaam unbeatable Benny. Een topconfrontatie zonder Benny zal in de komende jaren toch steeds "raar" aanvoelen.

Ik wens vooral Joeri veel sterkte om zich over dit verlies heen te zetten, en de voortrekkersrol van Benny over trachten te nemen.


Het waren dan ook deze gedachten die vrijdagavond in mijn hoofd spookten tijdens de loopwedstrijd in het Oostende westerkwartier. Ik moest en zou winnen om de zege te kunnen opdragen aan Benny.

In de eerste ronde moest ik Dominique Verbeke en Steven Broucke zo'n 50 meter laten gaan, maar ik hield wat over. In de 2de ronde liep ik het gat dicht en demarreerde bijna direct, en met succes. Ik kon verder uitlopen en met een kleine 100 meter voorsprong de wedstrijd winnen (9,15 km in 30'04").

Benny, mijn gedachten waren (en zijn) bij jou. Nog eens sterkte aan de naaste familie...

3 opmerkingen:

N.N zei

Mooi gedaan Dirk, ik denk dat de meeste onder ons extra hun best gedaan hebben om Benny te eren.

Anoniem zei

Proficiat Dirk je hebt heel hard gelopen voor je maatje Benny! Je bent nu al kampioen bij heren vet A. Bravo . Ik zelf zal 8ste worden

Anoniem zei

inderdaad... woorden schieten tekort.