Zomeruur

... nu de lente nog ! De blessure lijkt stilaan achter de rug. Ik heb de voorbije week voorzichtig hervat met een paar trage korte duurloopjes, en de al weinige last verminderde tijdens de week verder.

Zaterdag heb ik eens van het goede weer (nu ja, die keiharde wind !!) geprofiteerd, en een zeer lange fietstraining gedaan. Redelijk vlot volgehouden ondanks de weinige fietskilometers deze winter, dus wie weet rij ik volgend weekend wel de Ronde van Vlaanderen. Eerst zien of het weer niet te guur wordt.

Deze week is de eerste met het zomeruur, en nu kan ik eens denken aan enkele korte fietstrainingen 's avonds, en ondertussen rustig de looptrainingen opbouwen.

Ik wacht nog af hoe alles evolueert om te zien wanneer ik terug aan een wedstrijd meedoe.

... en ook geen marathon

Zo, de sportarts is duidelijk : minstens een week niet lopen en dan rustig herbeginnen, met andere woorden geen snelheid of lange afstanden.

Linker adductoren inderdaad overrokken door een val + daarbij de loopbelasting zorgt voor overbelasting en ontsteking.

Soepel fietsen mag, en natuurlijk moet het lukken dat het deze week eerder winter dan lente is...

Ach, allemaal niet erg, die tweede marathon loop ik dan wel in het najaar !

Geen halve marathon...

Spijtig genoeg heb ik verstek moeten laten gaan voor de Zwinstedenloop, waar de laatste serieuze test op het menu stond in functie van Rotterdam.

De pijn in de linker lies, vooral aanwezig sedert Oostende-Brugge, wil namelijk niet minderen, en leek zaterdag nog erger dan de dagen ervoor. 21km voluit lopen zou meer kwaad dan goed doen.

Ik had gedacht dat de pijn wel zou wegebben na een bezoek aan de kiné, maar blijkbaar vergt het herstel veel tijd. Ik vermoed dat dit nog een gevolg is van een stevige valpartij tijdens het skieën toen ik in een ongewilde spreidstand terechtkwam...

Komt de marathon nu ook in het gedrang ?

Dat wordt afwachten, want afhankelijk van hoe het herstel verloopt, intussen zal ik wat meer trachten te fietsen want daarbij is de hinder zeer beperkt. Wie weet zorgen een vijftal looploze dagen wel voor de oplossing...

Oostende-Brugge

Oei, al een maand sedert ik hier nog iets gepost heb...

Wel, om kort samen te vatten : na de vorige wedstrijd heb ik een week van 90 en één van 70 km kunnen trainen (dit ging zelfs vrij vlot qua recup), daarna werd het ritme gebroken door een weekje skieën.

Of beter gezegd : leren skieën. Letterlijk met (veel) vallen en opstaan, maar naar het einde toe ging het al vrij vlot. Zeven dagen zon en sneeuw hebben deugd gedaan.

Na de terugreis, vorig weekend, was ik echter doodmoe en ook mijn onderstel had het zwaar te verduren gehad in de skibotten. Het liep nogal stroef maar woensdag ging het bij de intervaltraining al veel beter zodat ik wel redelijk veel vertrouwen had in de wedstrijd Oostende-Brugge. Goed gerust tijdens de laatste 3 dagen ( 8km gelopen slechts) en dan knallen met de wind in de rug.

De bezetting was nog sterker dan de vorige jaren, zo werd gezegd. Er werd inderdaad zeer heftig gestart, km 1 ging voor mij in 3'07 en dan liepen de eersten al 150 meter verder !

De opdracht is in feite simpel : gas geven en hopen dat het tempo niet (teveel) zakt. En zo liep ik in een klein groepje met de broers De Ketelaere. Na 10km (doorkomst in 32'30" !!) werd er wat versneld en geleidelijk aan moest ik passen. Ik voelde toch wat gebrek aan frisheid op dat moment, want ik liep op omslagpunt en moest dus in feite toch wat kunnen versnellen.

Op karakter dus de laatste 5km solo in, en ik kon dankzij een lange sprint nog net mijn plek behouden, 39e in 53'21" (nettotijd). Een goede 2' sneller dan vorig jaar, toen er een aardige zij- en tegenwind stond.

Eindelijk nog eens een PR, het moest er wel van komen want mijn beste prestatie in O-B dateerde uit 2001 toen ik 54'13 liep bij tegenwind en ijzige kou. Die prestatie is dus zeker nog hoger in te schatten als die van vandaag.

Als les in bescheidenheid : de Keniaanse winnaar was al 7'25 eerder over de aankomstlijn gevlogen (gemiddeld 21 km/u) !! Daar word je toch even stil van...

Over 2 weken staat de halve marathon te Sluis op het menu, in de tussentijd worden er weer kilometers gemaald want het wordt tijd om de lengte van de lange duurlopen over de 2u te krijgen.

Normaal gezien loop ik daarna geen wedstrijden meer, om op 13 april fris aan de start van de marathon te kunnen staan. Tenzij ik niet aan de roep van de Hazegrasloop (22 maart) kan weerstaan, zal afhangen van de trainingen...