Wijkloop van 't Hazegras

Zo, de voorbije week was de moeite ! Verhuizen kost altijd meer tijd en energie dan je op voorhand zou denken. Ondertussen wonen we een week in ons nieuwe huis en is de chaos min of meer verdwenen.

Veel tijd om te sporten was er niet, en eerlijk gezegd denk je er ook niet echt aan. Woensdagavond toch anderhalf uur gefietst, en op donderdag en vrijdag een twintigtal minuutjes losgelopen, maar wat een zware verhuisbenen ! Omdat de Wijkloop van 't Hazegras vlakbij werd georganiseerd, wou ik toch meedoen als doorgedreven trainingsprikkel.

In alle verhuisbezigheden was ik het uur uit het oog verloren waardoor ik er maar net op tijd in slaagde aan de start te staan, met name een minuut op voorhand. Zonder deftige opwarming en met nog steeds zware benen, vlotte het niet echt. Al snel nam een groepje van 5 man een dikke 50m voorsprong. Dan kon ik de afstand wat gelijk houden en een paar anderen voorbijlopen. In de 2de van 4 ronden (totale afstand 11 km) viel ik echter wat stil, ik voelde me moe en mijn ademhaling verkrampte, ook al bleef mijn hartslag te laag voor een wedstrijd, zo'n 162 à 165 tegenover doorgaans 170 à 177. Ik heb dan niet geforceerd, waardoor mijn achtervolgers opnieuw een beetje naderden en waardoor de kopgroep van 5 een serieuze voorsprong nam.

In de derde ronde ging het opnieuw beter en liep ik weg van de naaste achtervolgers, die tot op enkele meters waren genaderd, halfweg koers. Omdat ik bij het ingaan van de laatste ronde zag dat de loper voor mij verzwakte, kreeg ik precies nieuwe energie en het was pas tijdens de laatste 2 km dat ik eindelijk onder stoom kwam en op het gebruikelijke wedstrijdtempo raakte, al raakte mijn hartslag nog steeds niet tot het omslagpunt. Ik naderde nog sterk maar strandde uiteindelijk op enkele seconden van de 5e plaats.

Rekening houdend met het gevoel (vermoeide verhuisbenen) kon ik zeker tevreden zijn. Op Pasen en Paasmaandag heb ik dan telkens meegereden met wielerclub Douchy, rustige ritjes van 70 en 85km.