Deel 1 : Aangezien ik een fietsarm weekend achter de rug had omwille van de Sint-Jansloop, vertrok ik 's maandags naar Gent met de fiets in de wagen. 's Avonds dus terug naar zee op de tijdritfiets, die van onder het stof was gehaald met het oog op de duatlon van Ruddervoorde. Ik had best goede benen en ondervond ook weer dat niets sneller gaat op vlakke wegen dan een tijdritfiets. Eén probleem : opnieuw lage rugpijn omwille van de extreme positie, op sommige momenten haast onhoudbaar... De volgende dag opnieuw naar Gent en opnieuw ging het heel vlot, mijn kruissnelheid was heel de tijd 34 à 36 km/u zonder forceren.
Deel 2 : trainen met een topper. Op de fiets heb ik geregeld het gezelschap van Koen Maris, voor atletiektrainingen af en toe Jurgen Dereere. Voorwaar geen slecht gezelschap... Uiteraard heb ik voldoende ervaring om niet te pogen hun tempo te volgen, maar het is niettemin steevast een goede training en het houdt je met de beide voeten op de grond. Laat het er ons op houden dat ik mijn kilometers zo'n 15 sec. "trager" afwerk dan Jurgen (en dan wellicht nog altijd dieper moet gaan dan hem).
Deel 3 : het vorige weekend had mij met wat frustratie achtergelaten. Zo'n mooi weer, en dan wat rondlummelen om mij te sparen voor de loopwedstrijd, om daar vervolgens niet echt goed te presteren. Daarom besloot ik om de Davitamon Classic te rijden met enkele ploegmakkers van wielerclub Douchy. Op donderdag dus maar een rustdag en op vrijdag 40' rustig gelopen.
Deel 4 : Davitamon Classic. 150km, een pak hoogtemeters, prachtig weer, prachtig parcours... Ik nam me voor om nergens te forceren en deed dus niet veel kopwerk. Niettemin werd er meer dan stevig doorgereden door de gebruikelijke tempobeulen van de club. Superbenen had ik niet maar het klimmen ging toch vrij vlot, met als bonus wat extra recuptijd tot ons bendje weer compleet was. In plaats van na de laatste helling rustig richting finish te rijden werd het tempo juist opgeschroefd, de teller stond meer boven de 40 als eronder... Ik was dan ook redelijk versleten na 5 uur en meer dan 30 gemiddeld. Dat beloofde niet veel goeds voor Ruddervoorde, maar ik had mij in elk geval geweldig geamuseerd !
Deel 5 : sleutelen. De Vistapedalen waar ik sedert dit jaar mee rijd, werden zondagmorgen op mijn tijdritfiets gemonteerd. Na vergelijking met de positie op mijn koersfiets bleek dat ik mijn zadel met 4,5 cm moest laten zakken. Het kan niet anders dan dat ik in feite wat te hoog zat dus. Even kort getest, nog eens nagemeten en dan maar hopen dat het in de wedstrijd OK zou zijn.
Deel 6 : de duatlon (inderdaad, ik kom eindelijk terzake ;-). Opnieuw prachtig weer en best warm, maar de NO-wind zorgde voor zuurstof en deze keer had ik niet echt last. Met luie benen raakte ik zoals verwacht niet echt snel op gang tijdens de eerste 5km. Ongeveer halfweg versnelde ik toch wat en in het gezelschap van Michael Dewilde wisselde ik rond de 10e positie. In het rood was ik niet geweest, wat mij hopelijk goede fietsbenen zou opleveren.
Op de fiets voelde ik direct dat er onverwacht veel "jus" in de benen zat. Michael Dewilde stoomde onhoudbaar naar de zege, maar zelf haalde ik snel Wim Lievens in en even later ook Stijn Beerens. In de 2e van 3 ronden kwam de jonge Rob Douwen terug. Hij ging dus nog wat sneller maar dat tempo kon ik wel volgen, uiteraard op zo'n 10 meter afstand. Ook het tempo van een sterkrijdende Van Gompel was net te houden en we haalden ploegmaat Benny Coopmans bij met nog een goede ronde te gaan. Intussen waren we ook op en over Tom Van Driessche en Bart Verkaemer gegaan.
In de laatste ronde kon Van Gompel toch een gat slaan, en zelf haalden we nog net Jochen Neyrinck in aan de wissel. Ik verloor toch weer een goede 5 seconden in de wissel en had dus zo'n 30 meter achterstand op het kwartet Coopmans-Neyrinck-Lievens-Douwen. Blijkbaar stond Van Gompel geparkeerd met krampen.
Ik kwam opnieuw niet zo snel op gang en verloor aanvankelijk wat terrein maar op het stuk vals plat kon ik Lievens en Douwen inhalen. Nu draaide de motor op volle toeren, maar blijkbaar ook die van Benny en Jochen. Ik naderde amper. Met nog 500m te gaan had ik door dat het niet zou lukken en omdat Lievens al een eind achterop was drong ik niet meer aan.
Zodoende werd ik 4de en daarmee ben ik zeer blij. Vooral omwille van het fietsen. Het lijkt wel alsof ik pas nu de juiste positie op mijn tijdritfiets heb gevonden, want mijn rug heb ik niet gevoeld en ik kon veel kracht zetten. Ik miste dus wat scherpte tijdens het eerste lopen maar ik denk niet dat dit veel aan de uitslag zou hebben veranderd.
Blijkbaar is het op zich geen slecht idee om de dag voor een wedstrijd nog flink te trainen, al was het zaterdag natuurlijk van het goede wat teveel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten