In één woord : superprestatie ! Ploegmaat en trainingsmakker sedert bijna 10 jaar, en eindelijk heeft hij zijn grote doel bereikt door het duatlonequivalent van de Ironman Hawaii te winnen, de Powerman in het Zwitserse Zofingen.
Koen maakte er een spannende strijd van met de haast onklopbare Benny Vansteelant. Benny had doorgaans een kleine voorsprong, maar moest in het zicht van de finish Koen laten voorgaan ! Fysiek en mentaal heeft Koen allicht de wedstrijd van zijn leven gereden en gelopen. Ik ben er zowaar uitbundig blij van, al is het maar omdat ik goed besef hoeveel Koen doet en laat om zulke prestaties te kunnen leveren.
Tja, als we het op deze blog dan toch eens over mezelf mogen/moeten hebben : in het eerste deel van de week heb ik 3 duurlopen afgewerkt, opnieuw volgens het principe "rustig werken aan het goede gevoel", en inderdaad, stilaan kwam de souplesse erin, wat bewijst dat het niet altijd zinvol is om keihard te trainen. Ik heb in het verleden nog wel ondervonden dat ik soms heel goed presteer na een periode met enkel duurtrainingen. Vervelende bijkomstigheid was wel de hernieuwde pijn aan het scheenbeen... dus sedert donderdag niet meer gelopen.
Het voorbije weekend zat ik met de (schoon)familie in de Ardennen. Mooi weer, en dus toch 3 keer de koersfiets op. Ook daar viel het op dat ik dag na dag vlotter bergop reed. Geen lange trainingen, maar wel met de nodige intensiteit, op hellingen zoals de Stockeu, de Wanne, de Rosier...
Zo, veel lijn zit er in feite niet in de trainingen, deze zomer. Niettemin is de vorm nu opnieuw prima op de fiets. Het lopen zat vorige week duidelijk in de lift, benieuwd of ik deze week op dat elan verder kan gaan.
1 opmerking:
THX. trainingsmakker van het eertste uur.
gr.
Koen
Een reactie posten